اثر تنش خشکی بر خصوصیات بیوشیمیایی ریشه چه و ساقه چه ارقام مختلف یونجه (medicago sativa l.)

یونجه (medicago sativa l.) مهم ترین گیاه علوفه­ای دنیاست که به طور گسترده در بیشتر مناطق اقلیمی بویژه نواحی خشک و نیمه­خشک مورد کشت و کار قرار دارد. این گیاه از مکانیسم­های مورفولوژیک، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی مختلفی درمواجه با تنش­های محیطی بویژه تنش خشکی برخوردار است. هدف از این پژوهش، تعیین نقش آنزیم­های آنتی­اکسیدانی کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در مقاومت به خشکی گیاهچه­های یونجه در شرایط آزمایشگاهی بود. بدین منظور ده رقم یونجه شامل ارقام اصفهانی، همدانی، یزدی، اردوبادی، قره یونجه، بمی، نیکشهری، قمی، بغدادی و کودی و شش سطح پتانسیل آب شامل صفر، 2/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0- و 1- مگاپاسکال ایجاد شده با ماده شیمیایی پلی اتیلن گلایکول 6000 به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات محتوای پراکسید هیدروژن و مالون دی­آلدهید ریشه­چه و ساقه­چه و فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدانی کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز ریشه­چه و ساقه­چه ارقام یونجه مورد ارزیابی قرار گرفتند. تنش خشکی موجبافزایش محتوای پراکسید هیدروژن، مالون دی­آلدهید و فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدانی در ریشه­چه و ساقه­چه گیاهچه­های یونجه گردید. بر اساس نتایج، می توان اظهار داشت که ارقام مقاوم به خشکی یونجه از سیستم دفاع آنتی­اکسیدانی فعال­تری برخوردارند.همچنین فعالیت آنتی­اکسیدانی می­تواند به عنوان یک نشانگر بیوشیمیایی در انتخاب ارقام مقاوم به خشکی در یونجه مورد استفاده قرار گیرد.